Στην έξοδο


Περιφέρω το κορμί μου στους δρόμους
αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός
κυοφορείται πλαϊ πλαϊ με τα σπλάχνα μου
η ματιά ντυμένη χίλιες δυό ικεσίες
εκπέμπει ολοένα και πιο έντονα το μήνυμα
απασφαλίσατε
Γύρω μου κόσμος ανυποψίαστος
μ'ακουμπάει, σπρώχνει, προσπερνά.
Μιά φωνή βραχνή κι αδέξια
ζητάει "ακρόαση Θεού"
σημάδι πως η ώρα κόντεψε.
Οπου να'ναι τα τηλέτυπα του κόσμου
πυρετωδώς θα κροταλίζουν
για τ' άνθος που γεννήθηκε
εντός χειροβομβίδος.