Ποιήματα - προσευχές

γυρνάν τα βράδια και μοιράζουν τσιγάρα στούς μπατίρηδες

τη μέρα κρύβονται σε παγκάκια που βλέπουν θάλασσα.

Ρούχα ζεστά χαρίζουν σ'αυτoύς που ξεπαγιάζουν

 Αύγουστο μήνα

καλά ακούσατε ,Αύγουστο μήνα

 κάνει πάντα Χειμώνα στη χώρα της μοναξιάς

Οδός Δελφών,Πέτρου Συνδίκα,Βασιλίσσης Όλγας

κι ύστερα Αγγελάκη ,Εγνατία,Ιασωνίδου ,Ολύμπου

Βενιζέλου,Αγίου Δημητρίου.

Σ'αυτούς τους δρόμους κάθε πρωί μέχρι να φτάσω στο γραφείο.

Έστω κι αργά,στάθηκα τυχερός,βρήκα μιά σίγουρη δουλειά

έκανα φίλους,έκλεισα στόματα που τόσα χρόνια μ'έβλεπαν να βολοδέρνω

έχω μιά αξιοπρεπή απάντηση όταν με ρωτούν τι κάνω

 αυτοί ,που είναι έτοιμοι να πυροβολήσουν ό,τι ξεφεύγει απ'το μέτρο τους.

Ήσυχος,έχω άλλοθι τώρα πιά,κανείς δε θα σκεφτεί να με ρωτήσει που κρύβεται τα βράδια η Κατερίνα Γώγου,ποιοί βρίσκουν παρηγοριά στα ποιήματά της.

Οδός Δελφών,Πέτρου Συνδίκα,Βασιλίσσης Όλγας

κάθε δρόμος και μιά κρυψώνα κάθε γωνιά κι ένα μνήμα... 

Ένα πρωί θα σηκωθώ
χωρίς τσιγάρο κι αναστεναγμό
ήρεμα, δίχως βιασύνες
θα φορτωθώ
όλα τα απαραίτητα υλικά
ένα χαμόγελο, μια καλημέρα
κι ύστερα
μια μια με τη σειρά
όλες του κόσμου
τις κλειδαμπαρωμένες φυλακές
θ’ ανατινάξω.
Φυλάξου!
από σένα θ’ αρχίσω.

Τα συντρίμμια

Πέταξα ψηλά Θεέ μου!
Πολύ ψηλά.
Τώρα θέλω τη βοήθειά Σου
τα συντρίμμια μου να μαζέψω.

Στιγμιότυπο

Εγειρε να τη φιλήσει
στη μέση του δρόμου
μα απ' την πολλή λαχτάρα τους
ένα φιλί εξέφυγε.
Το μάζεψα προσεκτικά
κι όταν έφτασα σπίτι
κάτω απ'το μαξιλάρι μου το'κρυψα
να ονειρεύομαι
την αγάπη του κόσμου.

Μια ζωή
δε μπορέσαμε να βρούμε
τη δασκάλα να ρωτήσουμε
τι'ναι αγάπη κυρά δασκάλα;
Αυτό ρωτούσαμε στα εφτά μας
αυτό και στα δεκαεφτά μας
αυτό στα εικοσιεφτά.
Θα μας πεις;

Τα τσιγάρα

Δυό δυό
ανάβω τα τσιγάρα
όπως τα κεριά
ένα για τους ζωντανούς
ένα για τους πεθαμένους.